Η σημερινή μας δημοσίευση αφιερώνεται σε εκείνες και εκείνους που ανασήκωσαν τα μανίκια και άρχισαν (ή συνεχίζουν) να ζυμώνουν ψωμί στο σπίτι.
Αφιερώνεται σε εκείνες και εκείνους που παρακολουθούν με αγωνία το "ανέβασμα" ή το "φούσκωμα" του ζυμαριού, υπολογίζουν τις ώρες που πρέπει να περάσουν μέχρι το φούρνισμα της φραντζόλας ή του καρβελιού και μετά βλέπουν με συγκίνηση και ικανοποίηση το ψωμί τους να χρυσίζει μέσα στο φούρνο!
Γιώργος Βαφιαδάκης, φούρνισμα ψωμιού στο χωριό Καλαμούδι, Εύβοια, 1931 |
Frédéric Boissonnas, Ζεμενό Κορινθίας, 1903
Αντώνης Οικονομίδης, φούρνος και αγελάδες στην αυλή σπιτιού σε χωριό της Μακεδονίας. Δεκαετία 1930. |
Άγνωστου φωτογράφου, παιδάκι μπροστά σε κτιστό φούρνο σε αυλή. 1923 |
Ευχόμαστε καλή επιτυχία σε όλους! Καλοφάγωτα!
Βασιλική Αθ. Χατζηγεωργίου
Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ
Ευχαριστούμε για την αφιέρωση!!Δε φανταζόμουν πόσο δύσκολο είναι να ζυμώνεις το ψωμί της εβδομάδας...ειδικά για τοσους ανθρώπους..όπως έκαναν οι γυναικες αυτές!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς. Άλλο να ζυμώνεις 1.5 κιλό αλεύρι κι άλλο 10 κιλά!!!. Πόση δύναμη!
ΑπάντησηΔιαγραφή