Πριν από επτά σχεδόν χρόνια, ξεκινήσαμε η Ματθίλδη Πυρλή κι εγώ αυτό το ιστολόγιο.
Τον Σεπτέμβριο του 2014 κάναμε την πρώτη δημοσίευση με θέμα δύο ερασιτέχνες φωτογράφους, διάσημους ο καθένας στην πατρίδα του, που επισκέφτηκαν και φωτογράφησαν τη διεθνή έκθεση του Παρισιού το 1900.
Οι δημοσιεύσεις έκτοτε ακολούθησαν ένα σταθερό μηνιαίο ρυθμό και ενίοτε πύκνωναν. Για παράδειγμα κατά τη διάρκεια του lockdown του Μαρτίου 2020 δημοσιεύαμε φωτογραφικές ιστορίες επί 40 ημέρες (όσες και η καραντίνα) σε καθημερινή βάση.
Φοβούμαστε όμως ότι τα παραπάνω ακούγονται σαν απολογισμός. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μας.
Το θέμα μας σήμερα είναι η Αφέλια. Κάνουμε αυτή την εισαγωγή για να διηγηθούμε τη σχέση που υπήρχε ανάμεσα στο ιστολόγιο του Φωτογραφικού Αρχείου και την εκδοτική του σειρά ΑΦΕΛΙΑ. Και ήταν απόλυτα φυσικό να υπάρχει οργανική σχέση, μιας και τα δυο εκπορεύονταν από τη συλλογή του Φωτογραφικού Αρχείου και δημιουργήθηκαν για να κάνουν γνωστό το περιεχόμενό της σε όλο τον κόσμο.
ΑΦΕΛΙΑ και ιστολόγιο συνδέονταν με κάποιο είδος ώσμωσης. Ιδέες περνούσαν από το ένα στο άλλο. Εικόνες άυλες του ιστολογίου αποκτούσαν σώμα και ύλη στο τυπογραφείο της ΑΦΕΛΙΑΣ. Οκτώ τομίδια είδαν το φως μέχρι πέρυσι.
ΝΥΦΕΣ, (ΜΙΕΤ 2016)
ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, (ΜΙΕΤ 2016)
Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ, (ΜΙΕΤ 2016)
Η ΑΜΦΙΕΣΗ, (ΜΙΕΤ 2018)
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΚΙΟΣ 1921-1922, (ΜΙΕΤ 2018)
F. BOISSONNAS, D. BAUD-BOVY ΔΥΟ ΤΑΞΙΔΙΑ 1913 & 1919, (ΜΙΕΤ 2018)
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ, (ΜΙΕΤ 2019)
ΚΡΗΝΕΣ, (ΜΙΕΤ 2020)
 |
| Οι οκτώ τόμοι της εκδοτικής σειράς ΑΦΕΛΙΑ από τη συλλογή του Φωτογραφικού Αρχείου ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ |
 |
| Τα οπισθόφυλλα των τομιδίων της εκδοτικής σειράς ΑΦΕΛΙΑ από τη συλλογή του Φωτογραφικού Αρχείου ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ |
Για φέτος, το επετειακό έτος '21 ετοιμάζαμε ένα τομίδιο και πάλι εμπνευσμένο από δημοσίευση του ιστολογίου (24/3/2016) με θέμα Ήμουν νέα στα χρόνια της Επανάστασης
Δεν θα δει το φως.
Ο σχεδιαστής, εμπνευστής και ανάδοχος της σειράς Διονύσης Καψάλης, δεν θα είναι πια μαζί μας.
Η εποχή της Αφέλιας πέρασε, η οργανική σχέση με το ιστολόγιο διερράγη, θα σιγήσει κι αυτό.
Θέλουμε να ευχηθούμε στον ποιητή πολλά και καλά ταξίδια. Το ταξίδι μεγαλώνει τον κόσμο, σε αντίθεση με την ανάμνηση που πόσο τον μικραίνει! Όπως έγραφε και ένας άλλος μεγάλος ποιητής που γιορτάζουμε φέτος τα 200 χρόνια από τη γέννησή του.
Το ποίημα του Ταξίδι ο Baudelaire το είχε αφιερώσει στον φίλο του φωτογράφο και ταξιδιώτη Maxime Du Camp.
Ας διαβάσουμε την πρώτη στροφή.
Pour l’enfant, amoureux de cartes et d’estampes,
L’univers est égal à son vaste appétit.
Ah ! que le monde est grand à la clarté des lampes !
Aux yeux du souvenir que le monde est petit !
Σας ευχαριστούμε που μας συντροφεύσατε ως αναγνώστες του ιστολογίου όλα αυτά τα χρόνια.
Βιβή Χατζηγεωργίου- Ματθίλδη Πυρλή
