Τιμαί μέτριαι

Πόσο πλήρωναν οι φωτογραφιζόμενοι στα τέλη του 19ου αιώνα για να αποκτήσουν το πορτραίτο τους; Τότε που ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό ήταν να πάνε στο στούντιο του φωτογράφου γιατί η φωτογραφία ήταν πολύ δαπανηρό χόμπυ, απρόσιτο στους πολλούς;
Η αποδελτίωση εφημερίδων του Ιανουαρίου του 1890 έδωσε μερικές ενδιαφέρουσες διαφημιστικές καταχωρίσεις φωτογραφείων σχετικά με το κόστος της φωτογράφησης.

Διαφημιστική καταχώριση του φωτογραφείου του Παναγιώτη Θερμογιάννη στον Πειραιά, στην εφημερίδα Ακρόπολη. Ο φωτογράφος προτείνει 3 μεγέθη φωτογραφιών ανά εξάδες ή δωδεκάδες. Οι τιμές κυμαίνονται από 6 δραχμές για τις cartes de visite έως 20 δραχμές για τη δωδεκάδα του μεγαλύτερου μεγέθους cabinet.

Τα τρία μεγέθη που προτείνει ο Θερμογιάννης ήταν τα τυποποιημένα του εμπορίου με συγκεκριμένες διαστάσεις που απεικονίζονται παρακάτω:

Φωτογραφίες τριών τύπων μεγέθους από το στούντιο του Θερμογιάννη στον Πειραιά των τελών του 19ου αιώνα.

To verso  των χαρτονιών του Θερμογιάννη την εποχή της διαφημιστικής του καταχώρισης.

Διαφημιστική καταχώριση του φωτογραφείου του Κ. Δημητρίου στη Νέα Εφημερίδα. Εδώ ο φωτογράφος δεν δίνει τιμοκατάλογο όπως ο Πειραιώτης συνάδελφός του, αρκείται στο αόριστο "Τιμαί μέτριαι". Το στούντιο διαθέτει κήπο και προσφέρει τη δυνατότητα φωτογράφησης σε αυτόν τόσο "πεζών" όσο και "εφίππων". Ο κήπος θα πρέπει να ήταν μεγάλος για να μπορεί άλογο να φωτογραφηθεί σε αυτόν. ( Όσο για το γάμο, του Κωνσταντίνου και της Σοφίας, είχε γίνει λίγους μήνες νωρίτερα τον Οκτώβριο του 1889)

"Σύμπλεγμα πεζών" και σκύλος στον κήπο του φωτογραφείου του Κ. Δημητρίου στην οδό Σταδίου. περ. 1890

Διαφημιστική καταχώριση του φωτογραφείου ο "Απελλής" στη Νέα Εφημερίδα. Εδώ κάποιος μπορούσε να φωτογραφηθεί δωρεάν με τον όρο όμως να μεταμφιεσθεί σε έλληνα χωρικό ή αρχαίο έλληνα. Με άλλα λόγια ο φωτογράφος αναζητά  μοντέλα να ποζάρουν δωρεάν για να δημιουργήσει " τύπους" τους οποίους θα πουλούσε σε τουρίστες.  Το είδος αυτό της φωτογραφίας ήταν πολύ διαδεδομένο τον 19ο αιώνα που οι δυτικοί τουρίστες ήθελαν να αγοράσουν ως σουβενίρ την εικόνα του "αυτόχθονα". Μία εικόνα κατασκευασμένη στα φωτογραφικά στούντιο ώστε να ανταποκρίνεται στην ιδέα που είχαν οι επισκέπτες για τον αυτόχθονα που φυσικά δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα. Απαιτείται λοιπόν προσοχή στην περιγραφή και ερμηνεία φωτογραφιών με  θέματα ανάλογα. Η εικόνα μίας νέας ντυμένης με στολή από τα Μεσόγεια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ήταν χωρική ή ότι αυτό ήταν το καθημερινό της ένδυμα.

Πορτραίτο ζεύγους φωτογραφημένο στο στούντιο "Απελλής" περ. 1890. Εδώ τα βράχια είναι απλά ζωγραφιστά. Σε άλλα στούντιο ανώτερης πελατειακής κατηγορίας τα βράχια είναι τρισδιάστατα και πολύ πειστικότερα.  

 

Οι συνδρομητές των Ημερήσιων Νέων φωτογραφίζονταν δωρεάν. Η ετήσια συνδρομή του φύλλου στοίχιζε 16 δρχ, ενώ η εξάμηνη 8 δρχ., όσο δηλαδή μία δωδεκάδα φωτογραφιών cdv από τον Θερμογιάννη.

 

Βασιλική Αθ. Χατζηγεωργίου

Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ